Uzun süreli backup saklama konusunda 20-30 kata kadar deduplication yapan cihazlar bir kenara dursun aktif verinizi nasıl küçültebileceğiniz, sıkıştırabileceğiniz de önem teşkil ediyor. IBM’in 2010 yılında veri sıkıştırma firması Storwize’ı satın almasının sebeplerinden biri de Real Time Compression patenti.
Real Time Compression sayesinde işletim sistemi tarafından üretilen veri, depolama ünitesinin disklerine yazılmadan önce cache’de sıkıştırılıyor ve daha sonrasında diske yazılıyor.
Real Time Compression, Storwize CPU Utilization’ı %25’in üstünde olduğu durumlarda açılması pek tavsiye edilmiyor. Fakat IOPS ve throughput darboğazının olmadığı, sadece veri depolama amacıyla ekstra yer gereken yerlerde bu özelliği açmamak için bence hiç bir sebep yok.
V7000, V5030’a sahipsek veya yeni bir storage almayı düşünüyorsak doğru ürünü konumlandırma açısından sahip olduğumuz veriyi incelememiz gerekiyor. Bu konuda ise ne kadar veri sıkıştırabileceğimizi IBM Comprestimator Tool ile öğrenebiliyoruz. Real Time Compression benim verimi ne kadar sıkıştırabilir? Bunu test etme imkanımız oluyor.
Benim test ettiğim yapıya gelirsek;
– Vmware ESXi 5.5 Update 2
– 8 TB Mapped Volume
– 4 TB Virtual Machine VMDK (Windows 2008 R2)
– 2 TB Doluluk
– Veri Türü: Hastane Röntgen Görüntüleri
Öncelikle ESX’de Security Profile’dan ESXi Shell ve SSH servisini çalıştırmamız gerekiyor. Daha sonra alttaki adresten gerekli tool’u indirip Windows’umuza kuruyoruz.
http://www14.software.ibm.com/webapp/set2/sas/f/comprestimator/home.html
Kurulum işlemi bittikten sonra Program Files/IBM/Comprestimator/ESX’in altından comprestimator_esx dosyasını WinSCP ile ESX host’a bağlanıp “bin” klasörü altına “comprestimator” adında kopyalıyoruz. Farkettiğiniz gibi sadece ESX değil diğer platformlar için de test araçları mevcut.
Kopyalama işlemi bittikten sonra da bu dosyaya sağ tıklayıp tam yetki vermemiz gerekiyor. Chmod 777
Bu işlemleri tamamladıktan sonra ESX’imize putty ile bağlanıp alttaki komutu gönderiyoruz.
esxcli storage core device list | grep Dev
Bu komut sonrasında ESX hostumuza bağlı volume’ler listelenecektir. Artık hangi datastore’da işlem yapacaksak onun device path’ini bir kenara not alıyoruz.
Örnek “/vmfs/devices/disks/naa.60050763008085741800000000000002”
Daha sonra alttaki analiz komutuna ilgili device path’i ekleyip, gönderip sonucunu bekliyoruz.
comprestimator -d “/vmfs/devices/disks/naa.60050763008085741800000000000002” -s SVC
Görüldüğü gibi 8 TB’lık toplam alanı bulunan, 2 TB’ı röntgen görüntüsü ile dolu olan bir sanal makinayı 1.2 TB’a sıkıştırmayı başarmış. Bunun yanında her ihtimale karşı son sütunda %5’lik de bir yanılma payı olduğu belirtiliyor.
Hastane röntgen görüntüleri nispeten sıkıştırılmış veriler olduğu için aslında %38’lik bu kazanç az bile denebilir. IBM’in teknik dökümanlarına bakarsak alttaki oranlarda sıkıştırmalardan söz ediliyor.
Sadece simulasyon değil ofisimizde bulunan v7000’in Real Time Compression’ını test ettiğimde de %36.73 kazanç sağladım. Resimde görebileceğiniz gibi sıkıştırılmadığında 235 GB yer kaplayan veri, sıkıştırıldığında 148 GB yer kaplıyor. Thin Provision ve AutoExpand’da dahil edildiğinde 169 GB volume’un toplam kapladığı alan.
2 TB’lık SQL veya Exchange database’iniz compressed volume üzerinde 400-500 GB yer kaplayabilir. Tabiki bunu comprestimator tool ile test etmeden bilemezsiniz ki yazıyı yazmaktaki amaç da buydu.
Dolayısıyla Storwize V7000, V5030’u tercih etmeyerek kaçınılan tutarı bu sefer ekstra disk ve expansion storage’e vermek durumunda kalabilirsiniz.